Genç yönetmen Daniel Stieglitz, senaryosunu da kendi yazdığı ilk uzun metraj filminde artık herkesin burun kıvırdığı bir konuyu, “hayaletli ev” konusunu tercih etmiş. Düşük bütçesini lehine kullanan yönetmen, son derece klişe bir konudan çok başarılı bir film çıkarmayı becermiş, birde üstüne muhteşem bir sürpriz final eklemiş. Ayrıca Daniel Stieglitz senaryoyu yazarken pek çok ayrıntıyı ince ince düşünüp filme yedirmiş. Evde keşfedilen her yeni eşya bize evin geçmişi hakkında yeni bir ipucu veriyor. Bu ipuçları film bittiğinde yerli yerine oturan yapboz parçaları gibi.

Filmin konusu ise şöyle, Önceden başarılı olan yazarımız gün gelir artık yazamaz olur. Sevgilisiyle birlikte banliyöde eski bir binaya taşınır. Her yerin örümcek ağları ve kalın toz tabakaları ile çevrili olduğu bu ilginç evde, etrafı incelediğinde garip şeyler keşfeder. Eskiden bu evde yaşayan alkolik baba ve küçük kızı Joana’nın 7 yıl önce bir trafik kazasında öldüklerini öğrenir. Yeni kitabı için doğru hikâyeyi bulmaya çalışırken, kendisini garip komşular ve Joana ile ilgili sırlar arasında bulur. Joana, ondan yardım istemektedir…

Hayalet filmi dendiği zaman birçok kişinin aklına ilk olarak The Sixth Sense / Altıncı His (1999) gelir. Gerçekten de kendisinden sonra birçok filme öncü olmuş muhteşem sürpriz finalli bu Shyamalan filmi ne kadar tartışılsa da çekilmiş en iyi gerilim filmlerinden biridir. Happy End. ise bu türün Almanya’daki medar-ı iftiharı olmalıdır bence. Evet, film gücünü bir anlamda Altıncı His’ten alıyor. Zaten yönetmen filmden etkilendiğini gizlemiyor hatta filmin bir sahnesinde Altıncı His’e gönderme yapmayı da ihmal etmiyor.

Bu filmde, bu oyuncu neden oynatılmış ki dediğiniz hiçbir oyuncu yok. Yan karakterler de dâhil bütün karakterler rolleri ile uyum içerisinde. Ama filmde gerçekten başarılı iki oyuncu var. Birisi “Das Boot / Mukaddes Vazife (1981)” ve “Underworld / Karanlıklar Ülkesi (2003)” filmlerinden hatırlayacağımı Erwin Leder, Joana’nın kötü babası rolünde karşımıza çıkıyor. Rolü her ne kadar ufak ta olsa hafızalara kazınmayı başarıyor. Diğeri ise yazar Leo karakterine hayat veren Matthias Scherwenikas. Kendisi Alman yapımı televizyon dizilerinde oynamış bir oyuncu ve Happy End. ilk uzun metraj filmi. Buna rağmen abartılı olmayan ve samimi oyunculuğu ile kendisine hayran bırakmayı başarıyor. Mimiklerini çok iyi kullandığını da söylemeden edemeyeceğim.