Gregory Maguire’ın ikonik romanından ve Stephen Schwartz’ın müzikleriyle hayat bulan popüler Broadway müzikalinden uyarlanan sinema serisinin merakla beklenen ikinci bölümü “Wicked: For Good” (Wicked: İyilik Uğruna, 2025), izleyicileri bir kez daha Oz’un büyülü dünyasına davet ediyor. Elphaba ve Glinda’ya hayat veren Cynthia Erivo ve Ariana Grande ikilisini yeniden bir araya getiren bu epik müzikal, ilk filmde tanıştığımız iki zıt karakterin arasındaki beklenmedik dostluğun, zorlu seçimlerin ve Oz’un gerçek yüzünün keşfinin hikâyesini sürdürüyor. Yönetmen koltuğunda yine Jon M. Chu’nun oturduğu filmin senaryosunu ise Winnie Holzman ve Dana Fox ikilisi kaleme alıyor. Hatırlarsanız ilk filmin sonunda Büyücü’nün karanlık sırlarını öğrenen Elphaba, halkın gözünde Batı’nın Kötü Cadısı ilan edilerek sürgün edilmişti. Devam filminde Glinda’nın Zümrüt Şehir’in parlayan iyilik sembolü olarak şöhretin zirvesinde olduğunu görüyoruz. “Wicked: İyilik Uğruna”, farklı yollara sapan bu iki kadının kaderlerinin geri dönülmez bir şekilde belirlendiği heyecan dolu bir final sunmaya çabalıyor.

Cadıların Anlatılmamış Hikâyesi

“Oz Büyücüsü” dendiğinde akla hemen Dorothy, sevimli köpeği Toto, korkaklığı ile nam salmış bir Aslan, kalpten yoksun bir Teneke Adam ve her şeyden çok bir beyninin olmasını isteyen Korkuluk gelir. Dostluk, cesaret, kendini keşfetme gibi temaları güçlü bir şekilde işleyen bu unutulmaz eserin sinema uyarlaması da zamanla kült statüsüne erişmiş, sinema tarihine adını altın harflerle yazdırmıştır. Öyle ki Yeşilçam’da bile Zeynep Değirmencioğlu’nun hayat verdiği Ayşecik karakterinin içinde geçtiği bir uyarlaması yapılmıştır. “Ayşecik ve Sihirli Cüceler Rüyalar Ülkesinde” (1971) isimli bu düşük bütçeli uyarlama, orijinal hikâyeyi Türk kültürü bağlamına oturtarak eğlenceli bir fantastik macera sunmayı amaçlar.

L. Frank Baum’un insana ve insan olmaya dair derinlikli bir hikâye sunan eseri “The Wonderful Wizard of Oz” (Oz Büyücüsü), elbette birçok kez sinemaya uyarlanmıştır. Bu uyarlamalar içerisinde hepimizin bildiği hikâyenin öncesini anlatan yapımlar da yok değildir. Mesela Sam Raimi’nin yönettiği “Oz the Great and Powerful” (Muhteşem ve Kudretli Oz, 2013) filmi Oz Büyücüsü’nün nasıl Oz Büyücüsü’ne dönüştüğünü ele alır. “Wicked” (2024) filmi de diğer “Oz Büyücüsü” uyarlamalarından ayrılır. Zira bu uyarlama, klasik hikâyeyi bambaşka bir pencereden anlatmaya çalışır. Dorothy’nin yolculuğuna eşlik ederken acaba diye düşündüğümüz şeylerin perde arkası, bu filmde bir şekilde bize sunulur. “En İyi Film” dahil 10 dalda Oscar adaylığı kazanan “Wicked”, dünya çapında 750 milyon dolar gişe hasılatı elde etmiştir. Şimdi ise Oz’un cadılarının anlatılmamış hikâyesinin son perdesi “Wicked: İyilik Uğruna” ile aralanıyor.

Özel Bir Bulmaca Deneyimi

Bu filmde, ilk filmin bıraktığı yerden devam ediyoruz. Hatta tıpkı bir dizi bölümünde olduğu gibi ansızın hikâyenin içine giriş yapıyoruz. Fakat bu hızlı giriş bizi etkilemek konusunda pek bir işe yaramıyor. Zira filmin geneline baktığımızda akıcılık anlamında ciddi sorunlarla karşılaşıyoruz. İki saati aşkın bir sürede anlatılamayacak kadar basit bir hikâye sündürülerek uzatılınca, temponun düşmesi ve hikâye ritminin bozulması kaçınılmaz oluyor. İzleyici olarak sürekli olarak bir film izlediğimizin farkında olduğumuz, bizi içine çekmeyen ve sıkıcı bir dünyaya maruz kalıyoruz. Ama daha önemlisi bu film, adeta ilk filmin kurgusunda kullanılmayan görüntülerle yapılmış kadar derme çatma duruyor. 160 dakikalık uzun süresine rağmen ilk film birçok karakteri ele alıyor, birçok konuya parmak basıyor ve sıkıcı olmamayı başarıyordu. “Wicked: İyilik Uğruna” filmini izlerken ise kendimizi “Aslında ilk film biraz daha uzatılsa, bu filme hiç ihtiyaç kalmazmış!” diye düşünürken buluyoruz.

Elbette bu filmde de klasik hikâyede gördüğümüz şeylerin farklı bir zemine oturtulmasını izliyoruz. Zaten orijinal “Oz Büyücüsü” hikâyesinin geçmişine dair ipuçları sunması, belki de filmin en ilgi çekici yanını oluşturuyor. Beklemediğimiz karakterlerin beklemediğimiz dönüşümlerine şahitlik etmek ya da alternatif bir masal izlerken bildiğimiz karakterlerin hikâyeye dahil olmasını görmek oldukça keyifli bir deneyim sunuyor. Korkuluk’un aslında kim olduğu, Dorothy’nin ayakkabılarının nereden geldiği ve Aslan ile Teneke Adam’ın nasıl tanıştığı gibi geçmişteki olayların perde arkasını görmek, adeta Oz sevenler için özel bir bulmaca deneyimi vaat ediyor.

Yetişkinlere Masal Tadında

Bununla birlikte filmin inkâr edilemez bir görsel cazibesi olduğunu kabul etmek gerekiyor. Görsel efektler, kostümler, dekorlar ve makyajlar, karşı konulamayacak denli şatafatlı bir dünya sunuyor. Filmin görsel cilası ve teknik uygulamaları konusunda göze çarpan bir sorunu olmamasına rağmen, içerik kısmının büyük problemlerle dolu olduğu da âşikar. İnsanı bezdiren bir aşk üçgeni sarmalı, sürekli olarak değişen kötü adamlar ve hikâye akışındaki dengesizlikler, izleyicinin filmle kurmaya çalıştığı bağı sürekli olarak koparıyor. Sürpriz olarak sunulan şeyler de maalesef sürpriz sayılamayacak kadar tahmin edilebilir oluyor. Film bittiğinde neredeyse akılda kalan tek bir şarkının bile olmaması, müzikal kısımlarda içimizi kıpırdatan bir coşku hissetmeyişimiz, “Wicked: İyilik Uğruna” filminin en güçlü olması gereken müzikal yönünü de sorgulamamıza sebep oluyor. Hatta bazı sahnelerde karakterlerin bir şarkı olmaktan uzak cümleleri şarkı gibi okumaları yüzünden, yapıma “müzikal” demekte de güçlük çekiyoruz.

Neticesinde bir dizi mantığıyla üretilmiş bu devam filmi, hikâyenin ihtiyaç duyduğu finale bizi bir şekilde ulaştırıyor. Aynı zamanda, Oz Büyücüsü’nün bilinen hikâyesinin arka planını anlatma vazifesini de öyle ya da böyle yerine getiriyor. Ancak film, bize etkileyici ve unutulmaz bir final sunmayı ne yazık ki başaramıyor. Üstelik yetişkinlere masal tadında olmayı amaçlayan film, yer yer masal boyutunu fazla abartarak izleyicinin yaş aralığı konusunda da kafa karışıklığı yaratıyor. Özellikle müzikal anlamda sınıfta kalan yapım, ancak görsel gücü sayesinde izlenebilir olmayı başarıyor.