İşten eve gelmişsiniz. Çok yorgunsunuz. Bütün gün çalışmanın sonunda sadece 5-10 dakika sevdiklerinizle görüşebiliyorsunuz. Zaten ondan sonrada doğru yatağa gidiyorsunuz. Ertesi gün bu kısır döngü devam ediyor. Adı üstünde işte döngü, bitmiyor; ta ki sizde derman kalmayana kadar… Şimdi çocuğunuzu yatırmanız gerekiyor. Oğlunuzun odasına çıkıyorsunuz. Her gün yaptığınız rutin bir iş. Küçük Prens’inize öpücük konduracak, başını okşayacak sonra da lambasını kapatıp uyumaya gideceksiniz. Geri kalanını rüyalar halleder zaten. 

Buraya kadar her şey normal değil mi? Hiç olağan üstü bir şey yokmuş gibi görünüyor.. Peki, oğlunuz size, “Baba yatağın altına bakmayı unuttun” dese, nasıl bir tepki verirsiniz? Gülüp geçer misiniz? Çocukların hayal dünyası çok gelişmiştir fakat o kahrolası merak dürtüsü yine kapıya dayandı öyle değil mi? Hadi yatağın altına bakalım. Nasıl olsa bir şey yoktur. Belki ufaklığın oyuncak ayısı, belki de birkaç Lego parçası.

Merak demiştik. Görünmez bir el sanki bizi aşağıya itiveriyor. Ne varmış bakalım yatağın altında. Çocuğum yatağın altında bana bakıyor. Yatağın üstündeki çocuğumsa bu kim? Ya da yatağın altındaki çocuğumsa yatakta yatan şey ne!

Mark Schardan’ın babayı ve gerçek hayatta da oğlu olan Luka Schardan’ın oğlu oynadığı bu altı üstü 1 dakikalık kısa film, sizi bir sonraki sahnede ne olacak endişesiyle çepeçevre sararken bir yandan da gerilmenize sebep oluyor. Juan J. Ruiz’in bir öyküsünden uyarlanan, yönetmen Ignacio F. Rodó’nun çektiği, Harmonic tarzda müzikleri ile tüylerimizi diken diken eden film, saatlerce süren çekimlere gerek kalmadan insana saf korku nasıl yaşatılır, bunun gizemini çözmeyi başardığını da ispatlıyor.

Anlayacağınız “Tuck Me In”, 1 dakikada izleyiciyi gerçek dünyadan soyutlayan ve kendi dünyasının içine sokan adata sizi oradaymışçasına baba karakteri ile bütünleştiren leziz bir seyir keyfi sunuyor. 1 dakika dedik ama bu gerilim makinesi film ya 10 dakika olsaydı. O zaman izlemeye kalbiniz dayanır mıydı?

Yazar: Umut Uçan