Teknolojinin aşırı kullanılması, kişiyi kendine zarar verebileceğini fark ettirmeden uyuşturabiliyor ve tükenene kadar esir alabiliyor. Teknoloji hayatın bir parçası da olsa kendisini teknolojiye kaptıranlar fark etmeden onun “gri rengini”, hayatın rengine tercih ediyorlar. Normalde hayatta bulacakları gerçek renkler yerine, teknolojinin yarattığı bu sanal renklere alışıyorlar. Nitekim Uğur Tatar’ın yazıp yönettiği “Gri” adlı kamu spotu bu sorunu bize başarıyla anlatıyor.

Baştaki sahnede kızın başını kaldırmaya bile üşendiği telefon ile yiyeceğini karıştırdığını görüyoruz. Gerçekten de telefonun bizi bu yorgun kafaya mahkûm ettiğine sıkça şahit olmuşuzdur. Sonrasında yaratılan etkili kâbus ortamı takdire değer. Teknolojinin bilinç altımıza işleyip bizi yanına çağıran mesajlarını ve her defasında bizim için neyin doğru olduğunu söylemesi kuşkusuz hipnotize edici bir satış aracı olmasına olanak sağlıyor.

Bu sahnelerde önemli bir öge olan müziği çok kısıtlı olanaklarla yapmış olsam da doğru kullanımı ile gizemli bir rüya atmosferine gerçekten uyduğunu düşünüyorum. Ayrıca Siyah-Beyaz-Gri kamu spotlarındaki animasyonları yapmak da bana düştü. Amatörce de olsa “Gri” kamu spotundaki animasyonun en başarılısı olduğunu ve mesajı baştan güzel verdiğini söyleyebilirim. 

Alkol, sigara ve uyuşturucu gibi maddeler çoğunluğun baştan beri kötü alışkanlık olarak kabul ettiği şeylerdir. Teknoloji ise çok daha küçük yaşlarda hayatımıza girmesine rağmen ondan çoğunlukla kimse kötü bir alışkanlık olarak bahsetmez. Herkesin kendinden bir şeyler bulabildiği, dolayısıyla kendine bağımlı yaparken herkesin zayıf yönünü bulmakta hiç zorlanmayan teknolojinin, ele geçiremeyeceği hiç kimse yoktur! Sonda verilen mesajda da bunun ilacını göstermek istiyor belki de Uğur Tatar. Başarılı bir atmosfer yaratan “Gri” kamu spotu amaçladığı mesajı gerçekten vermiş görünüyor.

Yazar: Taylan Kaan Torunoğlu