Olmayan Filmlerin Jenerikleri #2: Gün Ortasındaki Karanlık
İnsanlığın büyük çoğunluğu tarafından “Görmek, inanmaktır!” düsturunun koşulsuz şartsız kabul edildiği bir dünyada yaşıyoruz artık. Ve bizler, yani “görebilen körler” sürekli tekrarlanan bir kısır döngünün içine hapsolmuş bir vaziyette, yaşam ve ölüm arasındaki kısacık yolun aslında çok ama çok uzun süreceğini düşünüyoruz. Hatta buna inanmak, hem de gönülden inanmak istiyoruz. Bu yüzden heryere baksak da hiçbir şeyi görmüyoruz, belki de görmek istemiyoruz!
Adını “Olmayan Filmlerin Jenerikleri” koyduğum üçlemenin ikinci halkası olan “Gün Ortasındaki Karanlık”, başlangıçta kısa film olarak düşündüğüm bir projeydi. Fakat sahneler uzadıkça, anlamın gücünü kaybettiğini fark ettim. Bu yüzden kısa ama vurucu olmasına özen göstererek kafamdakileri yeniden kurguladım. Çektiğim birçok sahneden vazgeçmem gerekti. Nihayetinde ortaya birazdan izleyeceğiniz jenerik çıktı. İyi seyirler…
